همــــیشـه دقــیقآ وقـــــتی پـُر از حـــرفی
وقتـــی بغــــض میکـــُنی
وقتـــی دآغونــــی
وقــــتی دلــِت شکــــستـ ه
دقیقــــا همیـــن وقـــــتآ
انقــــدر حـ ـرف دآری کـــه فقــط میتونــی بگـ ـی :
"بیخـــیال"
خداوندا گناهِ من مگر چیست ؟
چقدر رنج وُ عذاب وُ زجر ؟! کافـیـست !
همه غمها برای من رسیده
بجز من بنده ای دیگر مگر نیست ؟!
چرا از من گرفتی زندگی را ؟
بگو مسئول ِ این جور وُ سِتـَم کیـست ؟!
مگر چرخِ ِ فـَلـَک صاحب ندارد ؟
چرا میزان نمیچرخد ؟! چه چرخیـست ؟!
اگر رسمِ ِ جهان این است، که گویم
چه آیین ِ بَـد وُ بیهوده رسمیـست
خدایا هرچه باشد تـو خدایی
بدان قلبِ من از دستِ تـو شاکیـست ..
در یک رابطه ی دونفره ؛
وقتی دو نفر هیچ مشکلی با هم ندارند ،
حتماً یکیشون تمام حرفهای دلش رو نمیگه … !
حَـــــــتی عاقـــــِـــــــلترین مردُمان نیز زیر
بار ســــــــَــنگین
عِــــــــــــشق خَـــــــم میشوند
امـــــــــــــــــــــــــــــــــــــا ...
به راستی عشق
به سبــــُكی و لطافت
انصاف دنیا رو ببین که من همیشه بازنده ی جنگ با اشکهامم
اشکها به چشمام ضربه میزنن تا سرازیر بشن
بغض نامرد هم میاد هم دستش میشه گلومو میگیره
تهدید میکنه اگه نذارم اشکها بریزن خفم میکنه
حتی صلاح بخاری هم که از دلمون بلند میشه نداریم
هــــــــــــــــــی خــــــــــــــــــدا
دنیا را بد ساختند
کاش به جای تقکیک کردن دخترا و پسرا
یکـــــی میومد مـــــــــــــــــردارو از نامـــــــــــــــــردا جدا میکرد
شبــهاوقتی می خوای بخوابی میبینیـــــــ کسیونداری!!!!
که بهتــــــــ فکرکنه!!!
اینجاست که:
میفهمـــــــــــی برخلاف شلوغیـــــــــــه درونــــت....
چقدرتنهایـــــــــــــی
بـــــاز هم داغ زخــ✘ـم های کهنــ ـــه !
نــمــکــ ـــ بــپـــاشــ✘ــ ـ …
اینجا آخــ✘ ـــر راه استــــ...
“لعنت به این زندگـ✘ـی
معشوقـــــــــه اي پيدا کرده ام بنام روزگـــــــــار
يکديـــــــگر را گـــــــــم کرده ايم
تا يــــــــــکي ديگر را پيدا کنيم
به همين سادگي…
دلـَــم تنـــگ شــده؛ براے عكــس هايـے كه پـــــاره كردم و سوزاندمشـــان بـــراے دفتر خاطراتـَــ م كه مدت هاســت ديگر چيزے در آن نمى نویســم حــــــــــتىٰ براے آدم هاے حســودے كه، دورو بـَـرَم ميچرخيدند و خـــيلے ديــر شناختمشان بــراے بيخيالــــے و آرامشــے كه ديگر مدت هاست نـــــدارمـش براے كسے كه اين روزهـــا عجـــيب نبودنش را حس ميكـــنم. خنده هايـے كه دارم فــرامـــــوششـــــان ميكـــــنم و بـــــراے خــودم كه حالا ديگـــر خيلے عوض شده ام....
کاشکی یکی بود که
فقط با یکی بود!
حس می کنــم باید کارگــردان می شــدم!
هر کسی به من میرسد بازیگــــــر است ...
باز هـــــم خیال تو
مرا
"برداشــــت"
کجا می برد نمیدانم!
آهــــای نارفیق
بازی ات که تمـــــــــام شد
مرا دوباره
با همین لباس بی قــــــــراری دیدن دوباره ات
بر سر شعر هـــــــــــایم بنشان !!!
فـَریبـــ سکوتمـــ را نـخـور
تنهـــا بـَراےثــانیـﮧاےבعـوتتـــ مے کنـمــ
مهمــاטּ چشمــ هایمـــ بـاشے
بیــا و ببیـטּ
چـﮧ غـوغــایےبـﮧ پـا کــرבهـ اے בر مَـטּ
هـرزگــے مـــב اسـت
بــے آبـرویــے کـلاس اسـت
مــستـے בوב تـفریح اســت
בوسـتـے بـا پــسر روشـنفکـرے اسـت
گــرگ بـوבטּ رمـز مـوفقـیت اســت
و.........
בوســت عـزیـز
هـر غـلطـے رو انـجام בاבטּ،اســمش "پـایـه بـــــوבטּ" نیـست
خــریـتـه!
با یاد تو زندگی کردن چه کم خرج است نه خواب میخواهد نه خوراک!
مــﮯخــوآے بِــرے؟؟
خُــب بُــروو...
بـآوَر ڪــטּ نــیــآزے نــےـسـت... بــہ یــآב ڪـسـﮯ ڪــہ نـیـس...
اَوَلِــش تَـرسـنـآڪ بَـعـב בرבنــآڪ وَ بَـعــב..
آزآد رَهــ ـآ و شــ ـآב فَـرـآمــوشَــت مـﮯڪــنَـґ...
بِـہ هَــمـیـטּ سـآدِگــﮯ
عِــشــقَــґ!
اینجـآ زنـﮯ בر انتظآرـت نیـست!
هیـآهوے نبـوבنـت اَز مَـن مـرב سـآخـت!!
خیـــالتــ راحــ ــتـ ...
בلـ شکسـتهـ ها نفریـטּ هم بکننـב٬
گیـــرا نیســ ــت!!
نفریـטּ ٬
تهِ دل مـﮯ خواهد٬
בل شکسـته هم کـه دیگــر ســرو ته نـבارב
آבم ڪیست ؟؟؟
آבم آטּ اســت ڪــہ وقتـﮯ فہـمیـــב בوسـتـش בارے...
بــاقــﮯبمــانــــב(!)
آهـــاے آבمـــا پـاســخ בوســتــتـ בارم مـــرسـﮯ نیـــستـــ...!!!!!!!
ایـــטּ روزها دچــــار سر گیجـــهام!
تلخ تــــر از تلـــخ!
زود مــــے رنجم!
انگـــار گمشـــدهام!
حتـــے گاهــــے مےترســـم !!!
چـ اعتــــراف بــدے!شایـــد لحظـــه ڪوچ مـــטּ نزدیــڪ شــده!
دلـــم هــــواے سرد غربــــت دارد…هـواے
مــــــ ــــرگ….!!!
از مــا كه گذشــــــت...!!!
اما به دیـــگری موقـــــــــتی بودنت را گوشــــــــزد كن....
تا از همــــــــان اول
فكـــــری برای جــای خالــــــــــیت بكنـــــد...!!!♥♥♥
ارزو هایـــــــ ــــــم
هواییـــــــمیـــشونــــــــ ـد ...
بهـ بــــ ـاد میــــ ـرونــد ...
دود میـــ ـشونـــد ...
حســـ میکنــــ ـم معتــ ـاد
حسرتـــــهایـــــ ـم شــ ـده ام ...
√دلــم مـیـפֿــواسـت مـیـتـوانـسـتـم
هـمــہ اҐ را بــدهــم
و هـمـہ اش بـاشــم . . . (!)
رَنجِشے نیست...(!)
آدَم هـا هَمیـטּ اَند...(!)
خوبَـنــد وَلے فَراموشکــــآر...،
مے آیَند...(!)
مےمـانَند..(!)
مےرَونـــــ ـ ـ ـــد...(!)
مِثلمُسافراטּ کـاروآטּ سَرآ...،
مِثل اِزدحـام ِ بے اِنتهـای ِ یکـ خیابـآטּ...(!)
کَسے بَرای ِ بودَבטּ یـامَده ، نمے آیَد...(!)
از تـــــمام دنیـــــــــا
شانــہ اے مــے خواهـم برای سـرم،
و ســــرے بـــــــراے شــــــــــانـــــہ ام ! . .کســے خستــــہ نیسـتـــ از این بالــش هاے پــرے؟
پیش هیچڪــس
بـﮧ פֿـطایت اعــتراف مکـטּ
آבم ها جنبـﮧ نـבارنـב ...!
ژسـت خ ـבائے بـرایت میگیرنـב ..
بنـבے ڪـہ پاره شـב رو میشـہ گره زב
ولے ..همیشـہ یـہ گره باقے مے مونـہ !!!
- ﺍﺯﻡ ﭘــــﺮﺳـــﯿــﺪند: . . . ﻣــﻨــﺒــــﻊ ﻧـــــﻮﺷــﺘــــﮧ ﻫــﺎﯾـــﺖ ڪـــﺠــﺎﺳـــــﺖ ؟ . . . گــفــتــــم ﺯﯾـــﺎﺩ ﺩﻭﺭ ﻧـﯿـﺴـــﺖ . . . ﯾــــڪــــــــــــ ﻭﺟــﺒــﯿـــﮧ ﺑـــﻐـــﻀــمــــــﮧ .
لــــــــحظه های ســــکوتم
پـــــر هیاهــــــــــو ترین دقــــایق زندگیم هستند
مــــــملو از آنــــــچـــه
مــــی خواهم بـــــــــــــــگویم
و
نــــــــــــمی گـــــویم....
روزِ مَحــشَر بـآ کَسـی که دوستَش داری
مَحشــور خواهی شــُد....
یعنـی مـا " بـآ هـــَم "
چـِقـَدر برای تمـآم شُدن دنیـــــــا بــی تــــــابم
تــو مــال منـی
خــودم کشــفـت کـردم
تــو بـا مـن می خـنـدی
بامن گريه ميكنى
درد دلــت را بـهـ مـن میگـی
دیـــــوانـــــهــــ !
دلـــت بـــرای مـــن تــنــگ می شــــه
ضـــربـان قـلـبـت بـا مـــن بـالا مـی ره
بــا ســــــکـوتم، بــا صـــدایــم
بــا حـضـــورم، بـــا غــیـبـتم ..
تــو مــال منـی
ایــن بــلاها را خـــودم ســرت آوردم
بـــهـ مــن می گی عاشقتم
و دوســـت داری آن را از زبان مــــن فـقـط "مـــن" بشــنـوی
بــرای کــى مــی تــونـی مـثـل بــچـهـ هــا خــودت رو لـــــوس کنی،
نــازت را بـخـرد ، و بــهـ تـــو دـست نـزنـه ؟
چــهـ کســی بـا یـک کـلـمـهـ ، بــا یــک نــگـاهــ ، دلــت رو می ریــزه ؟
بــعــد خــودش جــمــعش می کنه و ســـر جــایـش مــیذاره ؟
چــهـ کســی احســاسـت رو تـر و خشـک می کنه ؟
اشــکـت را درمــی آره، بــعـد پــاک مــی کـنـه ؟
چــهـ کــســی پــیــش از اون کـهـ حــرفت رو شـــروع کنی تا تــهـ اون رو نـفــس می کشه؟
دیـــــوانـــــهــــ !
مــن زحمتت رو کشــیـدم تــا بـفـهـمی هــــنـوز مــی تونی انـتـظار بکشـی
تــپـش قـلـب بگیری ، عـــاشــــق شی
تــو حــق نداری خـــودت رو از مــن و مـــن رو از خــودت بگیری
تــو حــق نداری " خــودت " را از خــودت بگیری
مــن شــکایت مــی کنــم از طــرف هــر دویـمان از تـو بـه تــو
چــهـ کســی قـلـب مـــرا آب و جــارو مــی کنه
دونــهــ مـی پاشه تا کـلـمـات مثل کبوتر از ســر و کول مـن بالا برن ؟
چـهـ کسـی همـان بلاهایی که مــن سـر تـو آوردم ســر مــن آرهـ ؟
مــن مـــال تـــــــوام دیـــــوانـــــهــــ !
زحــمتــم را کشــیــدهـ ای
کشـــفم کردی
دســــتت را بهـ مــن بدهـ
آنقدر بـہ این روزهــاے تلخ عادتــ کرבه امـ
خــدایـــــا . . . گـِـــله نـمی کــنم ؛
ولــی کـمـی
آرامــتــرامتحانم کُــن ؛بـه خـودتــ قَسَـم
خســتـه ام
به كوری چشـ ـ ــم تو هم كه باشــــــد
حالم خوبــــ ِ خوبــــ استــــ
اصلا هم دلـ ـم برایتــــ تنگـ ــ نشــــده
حتی به تو فكــــر هم نمیـــ كنـــم
بارانــــ هم تــــو را دیگر به یاد من نمیآورد
مثل همیـــن حالا كه میبارد . . .
لابد حالا داری زیر بارانــــ قدم میزنی
امــــا...
چترتــــ را فراموش نكــــن !
لباس گـــرم را هــــم همینطـــور. . .
طناب دار بر گردنم آویختند و گفتند :
آخرین آرزویت چیست؟
گفتم دیدن روی دوست !!
گفتند :خـــــــــــــسته است به خدا تا صبح طــــــنابت را بـافـتـه . . .