خـیـــره خـیـــره نـگـــاهـم نـکـــن…
چـشـمـهـایـــم دیـگـــرسـگـــــــ نـدارد کـه آب دهـانـه هـارت را بـرایـش راه بـیـانـدازی!
گـرگـــی درونـش خـفـتـــه است...حواست باشد!
میــــــــــــدرَد…!
نــــــــامـــــــــــــــرد
" ای تــــــــــــــــــــو "
اگـــر نـبــــودم را ، حــس مــی کـردی
آنـقـــدر تـلـنــــگــر
بـه بـــودنـم ، نـمـــی زدی
یـه جـایـــی هـســتــــــــ
کــه دیـگـــه کـــم مـیـــاری
از اومـدنـا رفـتـنـــا شـکــسـتـنــا
جـایـــی کـه فـقـــط مـیـخـوای
یـکـــی بـاشـــه
یـکـــی بـمـــونــه ، نـــره
واســـه هـمـیـشـــه کـنـــارتـــــــ بـاشـــه ..
تـنــهـــــایـــــــی ...
بـا هـمـــه دردهـایـش
بـهــتـــر از بـا تـو بـودن اسـتــــــــ !
بـا هـمـــه بـــی مـحــلـــی هـایـتـــــــ
هـنــــوز دسـتــــــ هـايـــمـــ در دسـتـــــــ
هــايــــت بـودكـه بـــــــــــــاران بـاريـــد
تــو رفـتـــــــــي چــــتـر بـيـــــاوريـــــــــ و
مــــنـــــ هـنــــوز كــه هـنــــوز اسـتـــــــ
روي ايـــن نـيـمـكـتــــــــ مـنـتــــظـــرمــ
كــــــــــــــــــه
يـــا بـاران بـنـــــ ـد بـيــايـــد
يـــا تــــ ــو بـــي چـتـــــــر
يـــا تــــ ــو بـــ ـا چـتــــــــر
فــــقــــط بـــــــــــرگــــــــــــــــــــــــــــــرد
پـای سکـــوتـــم خوابــــ رفـتــه
از بـس چهـــار زانــو
بـه امیـــد صــدایــی آشنـا
خاکـــ ِ تنهایـــی را بوسیـــده
بیـــا ؛ دستشـــــ را بگیـــر
و بُـلــندش کـن
تـا زمین گیـــر نشـده...عاطـفــــه...
بعضي زخــــم ها هســــــت كه هـــــــــر روز بــــايـــد روشونو باز كنــــي
و نـــــــــمـــــــــــــك بپـــــــــــاشــــــــــ ــــي ...
تــــــــا يــــــــــادت نـــــــــــــره كه ســــــــــــــراغ بعضـــــــــــي آدمـــــــــــــا
نبــــــــــــــــــــايـ ـــــــد رفـــــــــــت ، نــــــــــــــبـايـــد! ! !
به انتـــــهای بودنــــم رسیــــــدم ،
اما اشـــــک نمی ریزم ،
پنهان شـــده ام پشــت لبخنـــــدی که درد میـکنـــه ...!
ميمــاندم
اگــــــر
حبسِ ابـــد آغــوشــتــــــ
انفـــــرادي بـود !